<ımg height="5" src="http://intranet/images/bos.gif" width="1">
DÜNYANIN sayılı tersaneleri arasında kabul edilen ancak her hafta bir canın kaybedildiği Tuzla Gemi Tersanesi işçileri son derece kötü çalışma ve barınma koşullarında adeta yaşam savaşı veriyor
Sadece 20 gün içinde 5 kişinin hayatını kaybettiği, en son 23 yaşındaki Trabzonlu Hasan Köse’nin de tüp patlaması sonucu yaşamını yitirdiği Tuzla Tersanesi’n-de, işçiler dram yaşıyor. En ağır iş kolu olan gemi tersaneciliğinde çoğu sigortasız olarak ucuza çalışan işçiler ayrıca kötü koşullarda da barınmak zorunda bırakılıyor. Tuzla İçmereler’deki bekar evlerine konuk olduğumuz işçiler, ter-sanedeki durumu anlattı.
Sigorta yapılmıyor
<ımg src="http://www9.gazetevatan.com/newpics/news/200220082304584993725_3.jpg" align="right"> İbrahim Cedirik (24) kapıyı açıyor. Duvarlarında sıva bile olmayan bodrum katına selamla giriyoruz. Evde kalanların büyük çoğunlu Urfalı olduğunu söylüyor. Neden işte olmadığını sorduğumuzda günlerdir mide bulantısı çektiğini ve sırtının ağrıdığını öğreniyoruz. “Günde kaç saat çalıştığını” sorduğumuzda bize “En az 10-12” cevabını alıyoruz. İbrahim de tersanedeki işçilerin yüzde 90’ı gibi sendika üyesi değil. “Sigortamın da yatırıldığını söylüyorlar ama taşeron olduğum için sigorta yaptıklarına inanmıyorum, çünkü hiçbir taşeron işçi, sigortalı çalışmıyor. Tersaneye yeni alınan işçilerin yanına işi bilen eski işçilerden birini vermeye çalışıyorlar ama bu her zaman böyle olmuyor. Çelik blok indirilirken orada olmaması gereken bir işçi, kazaya kurban gidiveriyor” diyor.
Günlük yevmiye 35 YTL
Altı çocuk babası 36 yaşındaki Mehmet Çetin ise bir yandan traş olup bir yandan da bize “Hoşgeldiniz” diyor. Yer yataklarının tren vagonları gibi birbirine iliştiği tek odalı evin ortasına bağdaş kurup onları dinlemeye başlıyoruz.
İki aydır tersanede çalışan İbrahim, kaynak işleminden sonra gemi yüzeyinde taşlama yaptığını ve günlük 35 YTL yevmiye aldığını söylüyor. 500 YTL’-lik kirayı arkadaşlarla paylaştıklarını söyleyen İbrahim, “Çalışan sayısına göre verdiğimiz kira değişiyor. Şu an yedi kişi kalıyoruz ama bu sayı artınca payımıza düşen kira da azalıyor. Burada ölsek bize kimin sahip çıkacağını bilmiyoruz” diyor.