Arjantin`de siyaset, artık yüksek maddi ve manevi tatmin vaadeden saygın bir meslek değil, riskli, stresli çileli bir zanaat.
Ekonominin dibe vurmasıyla ``gemiyi batırmakla`` suçlanan siyasetçiler zor günler yaşıyorlar.
Nefret ve alay konusu haline gelen Arjantinli siyasetçilerin sokağa çıkamaz hale geldiği bildiriliyor.
Krizin başlarında ülkedeki atmosferi değerlendiremeyip halk arasına karışmaya kalkan siyasetçiler de bunu pahalıya ödemiş. Bir pastanede ailesiyle birlikte bir kahve içmeye kalkan adı açıklanmayan bir eski bakanın acıklı hikayesi ülkede esen havayı yeterince anlatıyor.
Eski bakan pastaneyi peşine takılan elli kişilik bir kalabalığın yakın takibi altında, özel korumaların yardımıyla koşarak terk etmek zorunda kalmış.
Eski devlet başkanı Raul Alfonsin`in durumuysa belki daha da acıklı. Şimdi 70`li yaşlarında olan emektar siyasetçinin her allahın günü evinin önünde toplanıp tencere tava takırtıları arasında sloganlar haykıran protestocularla başı dertte.
Sinirleri iyice bozulan yaşlı siyasetçinin arada kapıya çıkıp kendisine hakaret eden göstericilerle yumruk yumruğu dalaştığı görülüyor.
Güneş gözlüğü, şapka ve peruklar...
Bu ve benzeri olaylara tanık olan Arjantin siyasetçileri artık mümkün oldukça evlerinde kalmaya, zorunlu durumlardaysa kılık değiştirerek sokağa çıkmaya dikkat ediyor.
Koyu renkli güneş gözlükleri, yüzü karanlıkta bırakan şapkalar ve görünümü değiştiren perukların Arjantinli politikacılar ve eşleri arasında bugünlerde çok revaçta olduğu bildiriliyor.
Eski başkanlık sözcüsü Juan Pablo Baylac`ın tanınmamak için saçlarını saman sarısına boyattığı bildiriliyor. Eski genelkurmay başkanı Nicolas Gallo, bir plajda koyu güneş gözlükleri ve mantar şeklinde bir şapkayla dolaşmasına rağmen tanınmaktan kurtulamadı.
Eski İçişleri Bakanı Carlos Corach ise daha radikal bir çözüm bularak kafasını dinlemek için Paris`e gitmiş. Ancak, talihsiz siyasetçi Paris metrosunda kendisini tanıyan bir grup hemşerisince rezil edilmiş.
Tepki, eski siyasetçilerle sınırlı değil. Faal görevde olan siyasetçi sınıfı da sıkı korunan bürolarının çevresinde tava tencre çalan kalabalıkların gürültüsüne katlanmak zorunda.
Parlamento binasınının yakınlarında takım elbiseli görünmenin tehlikeli olduğu belirtiliyor. Parlamentoda çalşan memurlar, kıyafetlerinden dolayı ``milletvekili sanılmaktan`` korkuyor.
Ve çözüm görünmüyor...
Toplumbilimciler, siyasetçiler duyulan nefret ve güvensizliğin silinmesinin çok zor olduğunu ve uzun zaman alacağını vurguluyor.
Toplumbilimci Jose Miguens, ``Olup bitenler bir sürecin mantıki sonucu. Siyasetçiler ülkeyi yağmaladılar ve bu kolay unutulmayacak`` diyor.
Siyasetçilerin kendileri de acı gerçeği kabul ediyor. iktidardaki Peronist Parti`den San Juan eyalet valisi Alfredo Avelin şöyle söylüyor: ``Millet hepimizden tiksiniyor. Bir parça güvenilirlik kazanmamızı sağlayacak olağanüstü bir gelişme ortaya çıkmazsa ortalık cehenneme dönecek.``